Za miesiąc odbędzie się ceremonia wręczenia Oskarów. W Stanach mogę zobaczyć ją bez nieprzesypiania nocki i bez szukania specjalnego kanału z transmisją. Zazwyczaj pokazywana jest w łatwo dostępnych programach telewizyjnych.
Jednak nie wiem czy będę oglądać galę. Na pewno słyszeliście o ostatnim zamieszaniu wokoł “białych nominacji .” Po raz drugi raz z rzędu wszystkie aktorkie nominacje przypadły białym aktorom.
Tak jak w zeszłym roku szybko powstał hasztag #oscarsSowhite. Internaci oraz osoby publiczne szybko wyrażali swoje niezadowolenie, a niektóre gwiazdy namawiają nawet gospodarza gali do zrezygnowania ze swojej roli.
Niestety nie widziałam wszystkich bardziej znanych filmów w zeszłym roku, również tych w których występują aktorzy o innym kolorze skóry. Tutaj możecie przeczytać ciekawą analizę filmów z udziałem czarnoskórych aktorów, które według autora zasługiwały na nominacje.
Zapytałam o opinię o eksperta od tematyki różnorodności (diversity), którego poznałam podczas wolontariatu w Bellevue City Hall. Otrzymałam taką odpowiedź:
I will not be watching the awards this year. I have never really felt like award shows are really valuable or accurate in that they do not take into account the hundreds of films that are made and released every year. In addition, they do not take into account the many, many great performances too. How can you truly say that one film is “the best” when you have ignored or not even seen many, many other films. The voting academy is composed of 94% white people, mostly male and older.
The voting academy has over 6,000 members and does not reflect the 25% – 30% of moviegoers that are people of color, nor does its membership reflect the diversity of films that are produced. We as human beings, male and female, young and old, have our own subconscious biases. So it stands to reason that if you have a mostly white male group of people deciding who or what films should get awards the results will be slanted and bias as well. Therefore, we wind up with nominations of all white people.
Myślę, że w dzień Oskarów sama włączę telewizor i posłucham czy “świat filmu” miał coś ważnego do powiedzenia w kwestii “białych nominacji”.
